هرگز تصور نمي‌شد كه خريد لاستيك ماشين پروسه‌اي پيچيده و مهندسي داشته باشد. ما در بهترين حالت دقيق‌ترين تصميمي كه مي‌توانستيم درباره‌ي خريدانواع لاستيك (‌ميشلن، بارز و ... )  بگيريم اين بود كه بگوييم مدل‌هاي خارجي بهتر است. فارغ از بحث كيفيت، هزينه تعويض لاستيك ، خريد يك لاستيك مستلزم در نظر گرفتن موارد متعددي است كه پيش از اين شايد حتي به گوش‌تان نخورده باشند.

انتخاب يك تاير مناسب، تأثير عميقي بر سبك رانندگي، مصرف سوخت، نرمي و حتي ايمني دارد. در مباني مهندسي خودرو، تايرها را به‌عنوان يكي از اعضاي خانواده‌ي انتقال قدرت مي‌شناسند. همان خانواده‌اي كه جعبه‌دنده، ميل‌لنگ، ديفرانسيل و اكسل‌ها نيز عضو آن هستند. شايد عجيب باشد ولي حساسيت اين قطعه به‌دليل درگير بودن مدام با اجسام بيروني (آسفالت جاده، گل و لاي، شن و ماسه و…) بيشتر از قطعات دروني خودروست.

سايش غيرعادي و ناهمگون لاستيك‌ها را خيلي جدي بگيريد. ساييدگي غيرعادي لاستيك‌ها نشانه‌اي است براي اينكه متوجه شويم زمان تعويض لاستيك  فرا رسيده است. در ضمن اين پديده مي‌تواند هشداري باشد براي اينكه بخش‌هاي ديگر خودرو ازجمله فرمان، جلوبندي و فنربندي آن نيز دچار مشكل شده‌اند.

تيك‌آف، ترمز ناگهاني و دستي‌كشيدن، سريع‌تر از آنچه فكرش را بكنيد لاستيك‌ را به مرز نابودي مي‌كشانند. برخي از جوانان براي اينكه لاستيك‌هايشان به‌منظور انجام مانورهاي شبانه صاف شوند، اقدام به دستي‌كشيدن پياپي مي‌كنند. غافل از اينكه در اين هنگام شما نمي‌دانيد كه كدام سطح از لاستيك در حال از بين رفتن است.

قديمي‌ها مي‌گويند لاستيك مصرف‌شده‌ي جلويي را با لاستيك‌هاي عقبي تعويض كنيد. اين ايده از جايي مطرح مي‌شود كه گويي فرمان‌گيري عمر تاير را مي‌كاهد. شايد اين ايده بيراه نباشد ولي به دليل آنكه وزن بيشتري روي محور عقب است،‌ چرخ‌هاي عقب بايد سالم‌تر و با آج بهتر باشند. در واقع علم روز مهندسي خودرو مي‌گويد به‌مجردِ از رده خارج شدن حتي يك حلقه لاستيك اقدام به تعويض همه‌ي آنها كنيد. با اين حال به‌منظور ايجاد توازن بين چرخ‌هاي جلو و عقب، به‌طور ميانگين هر ۸۰۰۰ كيلومتر تايرهاي عقب و جلو را تنها در صورت سالم بودن با هم تعويض كنيد.

در برخي از خودروهاي مدرن، كه سيستم ترمزگيري هوشمند ABS را در كنار سامانه‌ي ضد لغزش ASR و LSD ديفرانسيل دارند، تعويض لاستيك ماشين به اين راحتي‌ها نيست. در صورت تغيير سايز لاستيك بدون تنظيم، مركز كنترل الكترونيكي خودرو يا همان ECU باعث غيرفعال شدن سيستم‌هاي فوق مي‌شود.

از قديم مي‌گفتند،‌ لاستيك كم‌باد راه نمي‌رود. اين جمله واقعيت دارد ولي اگر درون محفظه‌ي لاستيك‌ها نيز باد اضافي تزريق شود، عواقب خطرناكي دارد. در حقيقت اينكه در تعميرگاه‌ها آپاراتي‌ها طبق يك عرف تايرها را پر باد مي‌كنند، ايرادي ندارد ولي هيچ لاستيكي نبايد بيش از ظرفيتش باد بگيرد. ظرفيت آنها تابعي است از سايز لاستيك، وزن خودرو و وزن قابل حمل توسط لاستيك. به همين خاطر است كه شركت‌هاي لاستيك‌سازي عدد دقيقي را روي لاستيك‌ها به‌عنوان حداكثر ميزان فشار باد درج مي‌كنند. كد درج‌شده روي لاستيك ماشين را مي‌توان با عبارت psi (يكاي فشار، پوند بر اينچ مربع) مشاهده كرد. در تصوير، لاستيك خودروي فوق را حداكثر بايد تا ۶۰ واحد بادگيري كرد. باد زدن زيادي تاير عواقبي دارد كه شايد ديگر نيازي به توضيح دادن نباشد. ولي كم باد زدن آن علي‌رغم برخي از تصورات، باعث افزايش حرارت بي‌مورد لاستيك مي‌شود كه طبيعتا انحراف و عدم ترمزگيري را در پي دارد.